اتوار 18 اگست ، 2024
”اے خداوند اسی تیری اْڈیک کر دے آں ساڈی جان دا اشتیاق تیرے ناں تے تیری یاد ول اے۔“۔
“O Lord, have we waited for thee; the desire of our soul is to thy name, and to the remembrance of thee.”
1۔میری جندنوں رب دی آس ای اے۔ میری مکتی اوہدے نال ای اے۔
7۔ جے اج تسی اوہدی آواز سنو تے اپنے دلاں نوں سخت نہ کرو۔
12۔ کیوں جے رب دا کلام جیوندہ تے اثر والا تے ہر اک دو دھاری تلوار توں بوہتا تیز اے تے جند تے روح تے بند بند تے گْدے گْدے نوں وکھ کر کے لنگ جاندا اے تے دل دے خیالاں تے ارادیاں نوں جان دا اے۔
16۔ایس لئی آؤ اسی فضل دے تخت دے کول دلیری نال جائیے تاں جو ساڈے اْتے رحم ہووے تاں جو اوہ فضل حاصل کرئیے جیہڑا لوڑ دے ویلے ساڈی مدد کرے۔
19۔ اوہ ساڈی جند دا اجیہا لنگر اے جیہڑا سبوتا تے قائم رہندا اے۔
1. Truly my soul waiteth upon God: from him cometh my salvation.
7. To day if ye will hear his voice, harden not your hearts.
12. For the word of God is quick, and powerful, and sharper than any two-edged sword, piercing even to the dividing asunder of soul and spirit, and of the joints and marrow, and is a discerner of the thoughts and intents of the heart.
16. Let us therefore come boldly unto the throne of grace, that we may obtain mercy, and find grace to help in time of need.
19. Which hope we have as an anchor of the soul, both sure and stedfast.
درسی وعظ
1۔اے سارے تریائیو پانی دے کول آؤتے اوہ وی جیدے کول پیسہ نہ ہووے۔آوو مْل لوو تے کھاؤ۔ہاں آؤ تے دوَدھ بغیر روپے پیسے دے خریدو۔
2۔تسی کیوں اپنا روپیہ اوس شے لئی جیہڑی روٹی نئیں تے اپنی محنت اوس شے لئی جیہڑی رجھاؤندی نئیں خرچ کردے او؟تسی دھیان نال میری سنو تے ہر اوہ شے جیہڑی چنگی اے کھاؤ تے تہاڈی جان فربہی توں لذت پاووے۔
3۔کن لاؤتے میرے کول آؤتے سنو تے تہاڈی جند جیوندی رہوے گی تے میں تہانوں ہمیشہ داعہد یعنی داؤد دیاں سچیاں نعمتاں بخشاں گا۔
6۔ جدوں تیکر خداوند مل سکدا اے اوہدے طالب ہووو۔جدوں تیکر اوہ نیہڑے اے اوہنوں پکارو۔
1 Ho, every one that thirsteth, come ye to the waters, and he that hath no money; come ye, buy, and eat; yea, come, buy wine and milk without money and without price.
2 Wherefore do ye spend money for that which is not bread? and your labour for that which satisfieth not? hearken diligently unto me, and eat ye that which is good, and let your soul delight itself in fatness.
3 Incline your ear, and come unto me: hear, and your soul shall live; and I will make an everlasting covenant with you, even the sure mercies of David.
6 Seek ye the Lord while he may be found, call ye upon him while he is near:
1۔ اوہناں دناں وچ جد فیر بڑا جتھا اکٹھا ہوئیا تے اوہناں دے کول کھان نوں کجھ نئیں سی تے اوہنے اپنے چیلیاں نوں اپنے کول بلا کے آکھیا۔
2۔مینوں ایس جتھے اْتے ترس آؤندا اے کیوں جے اوہ تناں دِناں توں لگاتار میرے نال رہیا اے تے ایہناں دے کول کھان نوں کجھ نئیں اے۔
4۔اوہدے چیلیاں نے اوہنوں جواب دتا پئی ایس جنگل وچ کتھوں کوئی ایہنیاں روٹیاں لیاووے پئی ایہناں نوں رجھا سکے؟
5۔ اوہنے اوہناں نوں پچھیا تہاڈے کول کنیاں روٹیاں نیں؟ اوہناں نے آکھیا ست۔
6۔ فیر اوہنے لوکاں نوں حکم دتا پئی پْنجے بیٹھ جان تے اوہنے اوہ ست روٹیاں لیاں تے شکر کر کے توڑیاں تے اپنے چیلیاں نوں دیندا گیا پئی اوہناں نوں اگے دھرن تے اوہناں نے لوکاں دے اگے دھر دِتیاں۔
7۔ تے اوہناں دے کول تھوڑیاں جیہاں مچھیاں سی۔ اوہنے اوہناں اْتے برکت دے کے آکھیا پئی ایہہ وی اوہناں دے اگے دھرو۔
8۔تد اوہ کھا کے رجھ گئے تے بچے ہوئے ٹکڑیاں دے ست ٹوکرے چکے۔
9۔تے لوکی گھٹو گھٹ چار ہزار سی۔
27۔فیر یسوع تے اوہدے چیلے قیصریہ فلپی دے پنڈ وچ ٹر گئے تے راہ وچ اوہنے اپنے چیلیاں نوں پچھیا پئی لوکی مینوں کیہ کہندے نیں؟
28۔اوہناں نے جواب دتا پئی یوحنا بپتسمہ دین والا تے کجھ ایلیاہ تے کجھ نبیاں وچوں کوئی۔
29۔اوہنے اوہناں نوں پچھیا پر تسی مینوں کیہ کہندے او؟پطرس نے جواب وچ اوہنوں آکھیا پئی تْو مسیح ایں۔
31۔فیر اوہ اوہناں نوں تعلیم دین لگیا پئی ضرور اے پئی ابنِ آدم بوہت دکھ سہوے تے بزرگ تے سردار کاہن تے فقیہہ اوہنوں رد کرن تے اوہ قتل کیتا جاووے تے تناں دنا بعد جی اٹھے۔
32۔تے اوہنے ایہہ گل صاف صاف آکھی۔ پطرس اوہنوں پراں لے جا کے اوہنوں ملامت کرن لگیا۔
33۔ پر اوہنے مڑ کے اپنے چیلیاں ول نظر کر کے پطرس نوں ملامت کیتی تے آکھیا اے شیطان میرے سامنیوں دور ہو کیوں جے تْو رب دیاں گلاں دا نئیں بلکہ بندیاں دیاں گلاں دا دھیان رکھدا ایں۔
34۔ فیر اوہنے جتھے نوں اپنے چیلیاں سمیت کول بلا کے اوہناں نوں آکھیا جے کوئی میرے مگر آؤنا چاہوے تے اپنے آپ دا انکار کرے تے اپنی سولی چکے تے میرے مگر ٹر پووے۔
35۔کیوں جے جیہڑا کوئی اپنی جند بچانا چاہووے اوہ اوہنوں گواوئے گا تے جیہڑا کوئی میری تے انجیل دی خاطر اپنی جند گواوئے گا اوہ اوہنوں بچاووے گا۔
36۔ تے جے بندہ سارے جگ نوں حاصل کرے تے اپنی جند دا نقصان چکے تے اوہنوں کیہ فائدہ ہووے گا؟
1 In those days the multitude being very great, and having nothing to eat, Jesus called his disciples unto him, and saith unto them,
2 I have compassion on the multitude, because they have now been with me three days, and have nothing to eat:
4 And his disciples answered him, From whence can a man satisfy these men with bread here in the wilderness?
5 And he asked them, How many loaves have ye? And they said, Seven.
6 And he commanded the people to sit down on the ground: and he took the seven loaves, and gave thanks, and brake, and gave to his disciples to set before them; and they did set them before the people.
7 And they had a few small fishes: and he blessed, and commanded to set them also before them.
8 So they did eat, and were filled: and they took up of the broken meat that was left seven baskets.
9 And they that had eaten were about four thousand:
27 And Jesus went out, and his disciples, into the towns of Cæsarea Philippi: and by the way he asked his disciples, saying unto them, Whom do men say that I am?
28 And they answered, John the Baptist: but some say, Elias; and others, One of the prophets.
29 And he saith unto them, But whom say ye that I am? And Peter answereth and saith unto him, Thou art the Christ.
31 And he began to teach them, that the Son of man must suffer many things, and be rejected of the elders, and of the chief priests, and scribes, and be killed, and after three days rise again.
32 And he spake that saying openly. And Peter took him, and began to rebuke him.
33 But when he had turned about and looked on his disciples, he rebuked Peter, saying, Get thee behind me, Satan: for thou savourest not the things that be of God, but the things that be of men.
34 Whosoever will come after me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
35 For whosoever will save his life shall lose it; but whosoever shall lose his life for my sake and the gospel’s, the same shall save it.
36 For what shall it profit a man, if he shall gain the whole world, and lose his own soul?
16۔تے اوہنے اوہناں نوں تمثیل آکھی پئی کسے دولتمند بندے دی زمین وچ بڑی فصل ہوئی۔
17۔ایس لئی اوہ اپنے دل وچ سوچ کے ایہہ آکھن لگیا مَیں کیہ کراں کیوں جے میرے کول تھاں نئیں جتھے اپنی پیداوار بھر کے رکھاں۔
18۔اوہنے آکھیا مَیں اینج کراں گا پئی اپنیاں کوٹھیاں ڈھا کے اوہناں توں وڈھیاں بنانواں گا۔
19۔تے اوہناں وچ اپنا سارا اناج تے مال بھر کے رکھاں گا تے اپنی جند نوں آکھاں گا پئی اے جندے! تیرے کول بوہت ورھیاں لئی بوہت سارا مال جمع اے۔سکون کر۔ کھا پی۔ خوش رہ۔
20۔پر رب نے اوہنوں آکھیا اے بے وقوف! ایسے رات تیری جان تیتھوں لے لئی جاووے گی۔ ایس لئی جو کجھ توں تیار کیتا اے اوہ کیدا ہووے گا؟
21۔اینج ای اوہ بندہ اے جیہڑا اپنے لئی خزانہ اکٹھا کردا اے تے رب دے نیہڑے دولتمند نئیں۔
22۔فیر اوہنے اپنے چیلیاں نوں آکھیا ایس لئی مَیں تہانوں آکھدا واں پئی اپنی جند دا فکر نہ کرو پئی اسی کیہ کھانواں گے تے نہ اپنے بدن دی پئی اسی کیہ پانواں گے۔
30۔۔۔۔ تہاڈا پیو جان دا اے پئی تسی ایہناں شیواں دے متھاج او۔
31۔ہاں اوہدی بادشاہی دی تلاش وچ رہو تے ایہہ شیواں وی تہانوں مل جان گیئاں۔
32۔اے نکے گلے نہ ڈر کیوں جے تہاڈے پیونوں ایہہ پسند آیا پئی تہانوں بادشاہی دیووے۔
16 And he spake a parable unto them, saying, The ground of a certain rich man brought forth plentifully:
17 And he thought within himself, saying, What shall I do, because I have no room where to bestow my fruits?
18 And he said, This will I do: I will pull down my barns, and build greater; and there will I bestow all my fruits and my goods.
19 And I will say to my soul, Soul, thou hast much goods laid up for many years; take thine ease, eat, drink, and be merry.
20 But God said unto him, Thou fool, this night thy soul shall be required of thee: then whose shall those things be, which thou hast provided?
21 So is he that layeth up treasure for himself, and is not rich toward God.
22 And he said unto his disciples, Therefore I say unto you, Take no thought for your life, what ye shall eat; neither for the body, what ye shall put on.
30 ...your Father knoweth that ye have need of these things.
31 But rather seek ye the kingdom of God; and all these things shall be added unto you.
32 Fear not, little flock; for it is your Father’s good pleasure to give you the kingdom.
28۔ تے فقیہاں وچوں اک نے اوہناں نوں بحث کردیاں سن کے جان لیا پئی اوہنے واہ واہ جواب دتا اے۔ اوہ کول آیا تے اوہنے پْچھیا پئی ساریاں حکماں وچوں پہلا کیہڑا اے؟
29۔یسوع نے جواب دتا پئی پہلا ایہہ اے، اے اسرائیل سْن۔ خداوند ساڈا رب اک ای رب اے۔
30۔تے تو خداوند اپنے رب نوں اپنے سارے دل تے اپنی ساری جند تے اپنی ساری سیان تے اپنی ساری طاقت نال محبت رکھ۔
31۔دوجا ایہہ اے پئی تو اپنے گوانڈی نوں اپنے برابر محبت رکھ۔ایہناں تو وڈھا ہور کوئی حکم نئیں۔
32۔فقیہ نے اوہنے آکھیا اے استاد بوہت اچھے! تو سچ آکھیا پئی اوہ اک ای اے تے اوہدے علاوہ ہور کوئی نئیں۔
33۔تے اوہنوں اپنے سارے دل تے ساری سیان تے ساری طاقت نال پیار کرنا تے اپنے گوانڈی نوں اپنے برابر پیار کرنا ساریاں سوختنی قربانیاں تے ذبیحیاں توں ودھ کے اے۔
34۔جد یسوع نے ویکھیا پئی اوہنے دانائی نال جواب دتا تے اوہنوں آکھیا تو رب دی بادشاہی تو دور نئیں۔
28 And one of the scribes came, and having heard them reasoning together, and perceiving that he had answered them well, asked him, Which is the first commandment of all?
29 And Jesus answered him, The first of all the commandments is, Hear, O Israel; The Lord our God is one Lord:
30 And thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind, and with all thy strength: this is the first commandment.
31 And the second is like, namely this, Thou shalt love thy neighbour as thyself. There is none other commandment greater than these.
32 And the scribe said unto him, Well, Master, thou hast said the truth: for there is one God; and there is none other but he:
33 And to love him with all the heart, and with all the understanding, and with all the soul, and with all the strength, and to love his neighbour as himself, is more than all whole burnt offerings and sacrifices.
34 And when Jesus saw that he answered discreetly, he said unto him, Thou art not far from the kingdom of God.
32۔ تے ایمانداراں دی جماعت اک دل تے اک جند سی تے کسے نے وی اپنے مال نوں اپنا نہ آکھیا بلکہ اوہناں دیاں ساریاں شیواں سانجھیاں سی۔
32 And the multitude of them that believed were of one heart and of one soul: neither said any of them that ought of the things which he possessed was his own; but they had all things common.
1۔ ہر بندہ اعلیٰ حکومتاں دا تابعدار رہووے کیوں جے کوئی حکومت اجیہی نئیں جیہڑی رب ولوں نہ ہووے تے جیہڑیاں حکومتاں ہے نیں اوہ رب ولوں ای مقرر ہوئیاں نیں۔
1 Let every soul be subject unto the higher powers. For there is no power but of God: the powers that be are ordained of God.
”توں اپنے سارے دل، اپنی ساری جندتے اپنی ساری طاقت نال خداوند اپنے رب نال پیار کر۔“ ایس حکم وچ بوہت کجھ شامل اے، ایتھے تیکر پئی بس مادی احساس، افسوس تے عبادت۔ ایہہ مسیحت دا ایلڈوراڈو اے۔ ایہدے وچ حیاتی دی سائنس شامل اے تے ایہہ روح اْتے الٰہی قابو دی پچھان کردی اے، جیدے وچ ساڈی روح ساڈی مالک بن جاندی اے تے مادی حس تے انسانی مرضی دی کوئی تھاں نئیں رہندی۔
Dost thou "love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind"? This command includes much, even the surrender of all merely material sensation, affection, and worship. This is the El Dorado of Christianity. It involves the Science of Life, and recognizes only the divine control of Spirit, in which Soul is our master, and material sense and human will have no place.
جندوچ لامحدود وسائل نیں جنہاں توں انسان نوں برکت دینی ہندی اے تے خوشی ہور آسانی نال حاصل کیتی جاؤندی اے تے ساڈے قبضہ وچ ہور محفوظ رہوے گی،جے جندوچ تلاش کیتی جاوے گی۔صرف بلند لطف ای لا فانی انسان دے نقوشاں نوں تسلی بخش بنا سکدے نیں۔اسی ذاتی فہم دیاں حداں وچ خوشی نوں محدود نئیں کر سکدے۔حواس کوئی اصلی لطف عطا نئیں کر دے۔
انسانی ہمدردیاں وچ چنگیائی نوں بریائی اْتے تے جانور اْتے روحانی نوں غلبہ پاؤنا چائیدااے نئیں تے خوشی کدی فتح مند نئیں ہووے گی۔
Soul has infinite resources with which to bless mankind, and happiness would be more readily attained and would be more secure in our keeping, if sought in Soul. Higher enjoyments alone can satisfy the cravings of immortal man. We cannot circumscribe happiness within the limits of personal sense. The senses confer no real enjoyment.
The good in human affections must have ascendency over the evil and the spiritual over the animal, or happiness will never be won.
پاپ دی ہر وادی دا سر اْچا کرنا چائیدا اے تے خود غرضی دا ہر پہاڑ نیواں کرنا چائیدا اے،تاں جوں سائنس وچ ساڈے رب دی راہ ہموار کیتی جا سکے۔
Every valley of sin must be exalted, and every mountain of selfishness be brought low, that the highway of our God may be prepared in Science.
سچیائی دے انفرادی نمونے دے طور تے،یسوع مسیح ربونی غلطی تے سارے پاپ،بیماری تے موت نوں رد کرن آیا،تاں جو سچیائی تے حیاتی دی راہ ہموار کرے۔روح دے پھلاں تے مادی فہم،سچیائی تے غلطی دے وچکار فرق نوں واضح کردیاں ہوئے،ایہہ نمونہ یسوع دی پوری زمینی حیاتی دے دوران ظاہر ہندا رہیا۔
جے اسی روح نوں پورا اختیار سنبھالن دی اجازت دین لئی مادی فہم دیاں غلطیاں اْ تے مناسب طور تے فتح پا لئی اے تے اسی پاپ توں نفرت کراں گے تے اوہنوں ہر صورت وچ رد کراں گے۔بس ایسے طراں اسی اپنے ویریاں لئی برکت چاہ سکدے آں،حالانکہ ہو سکدا اے وہ ساڈے لفظاں نوں نہ سمجھن۔اسی آپ ایہدا انتخاب نئیں کر سکدے،پر ساڈی مکتی لئی ساہنوں اوہداں دے کم ای کرنے چاہیدے نیں جداں یسوع نے ساہنوں سکھایا اے۔کمزوری تے طاقت وچ، اوہ غریباں نوں انجیل دی تعلیم دیندا ہوئیا پایا گیا۔ غرور تے ڈر سچیائی دے معیار تیکر اپڑن لئی نااہل نیں، تے رب ایہنوں کدی اجیہے ہتھاں وچ نئیں دیووے گا۔
As the individual ideal of Truth, Christ Jesus came to rebuke rabbinical error and all sin, sickness, and death, — to point out the way of Truth and Life. This ideal was demonstrated throughout the whole earthly career of Jesus, showing the difference between the offspring of Soul and of material sense, of Truth and of error.
If we have triumphed sufficiently over the errors of material sense to allow Soul to hold the control, we shall loathe sin and rebuke it under every mask. Only in this way can we bless our enemies, though they may not so construe our words. We cannot choose for ourselves, but must work out our salvation in the way Jesus taught. In meekness and might, he was found preaching the gospel to the poor. Pride and fear are unfit to bear the standard of Truth, and God will never place it in such hands.
اسی فانی عقیدے دیاں کھائیاں وچ غوطہ کھان نال رب دی تخلیق دے معیار تے فطرت نوں نئیں ناپ سکدے۔ ساہنوں مادے وچ سچیائی تے حیاتی نوں لبھن لئی ساڈے کمزور اضطراب نوں پلٹناچاہیدا اے،تے مادی حواس دی شہادت توں اْچا،فانی خیال توں رب دے لافانی خیال تیکر اْچا اٹھناچاہیدا اے۔ایہہ واضح تر تے اْچے خیال رب دے بندے نوں اپنی ہستی دے احاطے تے مکمل مرکز تیکر اپڑن لئی حوصلہ افزائی دیندے نیں۔
We cannot fathom the nature and quality of God's creation by diving into the shallows of mortal belief. We must reverse our feeble flutterings — our efforts to find life and truth in matter — and rise above the testimony of the material senses, above the mortal to the immortal idea of God. These clearer, higher views inspire the Godlike man to reach the absolute centre and circumference of his being.
نہ عمر نہ ای حادثہ روح دیاں حساں دے نال مداخلت کر سکدا اے، تے ایہناں دے علاوہ کوئی اصلی حساں نئیں۔ایہہ گل واضح اے پئی مادے دے طور تے بدن دا اپنا کوئی احساس نئیں اے، تے جند تے ایہدیاں خصلتاں لئی کوئی فراموشی نئیں اے۔روح دیاں حساں پِیڑ توں خالی نیں، تے اوہ ہمیشہ سکون وچ رہندے نیں۔ کوئی شے وی اوہناں نال ساریاں شیواں دی ہم آہنگی تے سچیائی دی طاقت تے استقلال نوں لْکا نئیں سکدی۔
Neither age nor accident can interfere with the senses of Soul, and there are no other real senses. It is evident that the body as matter has no sensation of its own, and there is no oblivion for Soul and its faculties. Spirit's senses are without pain, and they are forever at peace. Nothing can hide from them the harmony of all things and the might and permanence of Truth.
جند لافانی اے کیوں جے ایہہ روح اے، جیدے وچ اپنی آپ دی تباہی دا کوئی عنصر نئیں پایا جاندا۔
جنددے ایس غلط اندازے دے پاروں پئی اوہ فہم وچ وسدی اے تے پئی سیان مادے وچ وسدی اے، عقیدہ فہم دے عارضی نقصان یا جنددی غیر موجودگی وچ کْمدا پھردا اے، یعنی روحانی سچیائی وچ۔ غلطی دی ایہہ حالت حیاتی دا فانی سْفناں تے مادے وچ موجود مواد اے، جیہڑا ہستی دی لافانی اصلیت دے براہ راست مخالف اے۔جدوں تیکر اسی ایہہ من دے آں پئی جندپاپ کر سکدی یا لافانی جندفانی بدن وچ اے، تد تیکر اسی ہستی دی سائنس نوں کدی سمجھ نئیں سکدے۔ جد انسانیت ایس سائنس نوں سمجھدی اے، تے ایہہ انسان لئی حیاتی دا قانون بن جاووے گی، ایتھے تیکر پئی جنددا اْچا قانون، جیہڑا ہم آہنگی تے لافانیت دے راہیں مادی فہم اْتے غالب آؤندا اے۔
Soul is immortal because it is Spirit, which has no element of self-destruction.
Through false estimates of soul as dwelling in sense and of mind as dwelling in matter, belief strays into a sense of temporary loss or absence of soul, spiritual truth. This state of error is the mortal dream of life and substance as existent in matter, and is directly opposite to the immortal reality of being. So long as we believe that soul can sin or that immortal Soul is in mortal body, we can never understand the Science of being. When humanity does understand this Science, it will become the law of Life to man, — even the higher law of Soul, which prevails over material sense through harmony and immortality.
بے غرض خواہش، حیاتی دے چنگے مقصد تے پاکیزگی، سوچ دے ایہہ جْزآپس وچ مل کے انفرادی تے اجتماعی طور تے اصلی خوشی، طاقت تے مستقل مزاجی نوں بناؤندے نیں۔
جند وچ اخلاقی آزادی اے۔
Unselfish ambition, noble life-motives, and purity, — these constituents of thought, mingling, constitute individually and collectively true happiness, strength, and permanence.
There is moral freedom in Soul.
فہم دیاں تکلیفاں صحت بخش نیں،جے اوہ جھوٹے پْر لطف عقیدیاں نوں کھچ کے دور کردے تے روح دے فہم توں محبت پیدا کر دے نیں، جتھے رب دی مخلوق چنگی اے تے ”دل نوں شادمان“کر دی اے۔اینج ای سائنس دی تلوار اے جیدے توں سچیائی غلطی،مادیت دا سر قلم کر دی اے،انسان دی اْچی انفرادیت تے لیکھ نوں تھاں دیندیاں ہوئے۔
The pains of sense are salutary, if they wrench away false pleasurable beliefs and transplant the affections from sense to Soul, where the creations of God are good, "rejoicing the heart." Such is the sword of Science, with which Truth decapitates error, materiality giving place to man's higher individuality and destiny.
سچیائی آزادی دے عنصر پیدا کر دی اے۔ایہدے جھنڈے اْتے روح د ا الہامی نعرہ ”غلامی مْک گئی اے“لکھیا ہوئیا اے۔رب دی قدرت قیدیاں لئی آزادی لیاؤندی اے۔کوئی طاقت الٰہی محبت دا مقابلہ نئیں کر سکدی۔ اوہ کیہڑی فرض کیتی گئی طاقت اے جیہڑی اپنے آپ نوں رب دے خلاف کھڑا کردی اے؟ایہہ کِتھوں آؤندی اے؟اوہ کیہڑی شے اے جیہڑی انسان نوں لوہے دیاں بیڑیاں دے نال پاپ،موت تے بیماری نال بنھیا رکھدی اے؟ جو کجھ وی انسان نوں غلام بناؤندا اے اوہ الٰہی حکمران دا مخالف اے۔سچیائی انسان نوں آزاد کردی اے۔
Truth brings the elements of liberty. On its banner is the Soul-inspired motto, "Slavery is abolished." The power of God brings deliverance to the captive. No power can withstand divine Love. What is this supposed power, which opposes itself to God? Whence cometh it? What is it that binds man with iron shackles to sin, sickness, and death? Whatever enslaves man is opposed to the divine government. Truth makes man free.
کیوں جے انسانی سوچ شعوری پِیڑ تے بے آرامی،خوشی تے غمی،ڈر توں آس تے ایمان توں فہم دے اک مرحلے توں دوجے وچ بدلدی رہندی اے،ایس لئی ظاہری اظہار آخر کار انسان اْتے جند دی حکمرانی ہووے گا نہ کہ مادی فہم دی حکمرانی ہووے گا۔ رب دی حکمرانی دی عکاسی کردیاں ہوئے،انسان اپنے آپ اْتے حکمران اے۔صحت دے بارے ساڈے مادی نظریاں نوں بے قیمت ثابت کردیاں ہوئے جدوں انسان الٰہی روح دا ہو جاندا اے تے موت یا پاپ دے اختیار وچ نئیں ہو سکدا۔
As human thought changes from one stage to another of conscious pain and painlessness, sorrow and joy, — from fear to hope and from faith to understanding, — the visible manifestation will at last be man governed by Soul, not by material sense. Reflecting God's government, man is self-governed. When subordinate to the divine Spirit, man cannot be controlled by sin or death, thus proving our material theories about laws of health to be valueless.
سائنس روح نوں رب دے طور تے،پاپ تے موت توں مبرا،حیاتی تے ذہانت دے طور تے ظاہر کردی اے جیدے آلے دوالے ہم آہنگی دے نال سیّان دے نظام وچ ساریاں شیواں گردش کردیاں نیں۔
روح بدلدی نئیں۔
Science reveals Soul as God, untouched by sin and death, — as the central Life and intelligence around which circle harmoniously all things in the systems of Mind.
Soul changeth not.
جدوں مادی توں روحانی بنیاداں اْتے حیاتی تے ذہانت دا فہم اپنا نقطہ نظر بدل جاندا اے، تے ساہنوں حیاتی دی اصلیت ملے گی، یعنی فہم اْتے روحانی قابو، تے اسی مسیحت یا سچیائی نوں ایہدے الٰہی اصول وچ پانواں گے۔
When understanding changes the standpoints of life and intelligence from a material to a spiritual basis, we shall gain the reality of Life, the control of Soul over sense, and we shall perceive Christianity, or Truth, in its divine Principle.
اَسمان دی بادشاہی۔الٰہی سائنس وچ ہم آہنگی دی سلطنت۔غلطی نہ کرن والے دی ریاست،ابدی تے قادر مطلق سیّان،روح دا ماحول، جِتھے جند اعلیٰ اے۔
Kingdom of Heaven. The reign of harmony in divine Science; the realm of unerring, eternal, and omnipotent Mind; the atmosphere of Spirit, where Soul is supreme.
روزانہ دے فر
میری بیکر ایڈی ولو
روز انہ دی دع
ایس چرچ دے ہر رکن دا ایہہ فرض اے پئی ہر روز اوہ ایہہ دعا کرے: ’’تیری بادشاہی آوے؛‘‘ الٰہی سچیائی، حیاتی تے پیار دی سلطنت میرے اندر قائم ہووے، تے سارے پاپ میتھوں نکل جان؛ تے تیرا کلام سارے انساناں دے پیار نوں ودھاوے، تے اوہناں اْتے حکومت کرے۔
چرچ مینوئیل، آرٹیکل VIII، س
مقصداں تے کماں دا اک اصول
نہ کوئی مخالفت تے نہ کوئی ذاتی تعلق مادری چرچ دے کسے رکن دے مقصداں یا کماں اْتے اثر نئیں کرنے چاہیدے۔ سائنس وچ، بس الٰہی پیار ای حکومت کردا اے، تے اک مسیحی سائنسدان پاپ نوں رد کردیاں ہوئے، سْچی پراہ بندی، خیرات پسندی تے معافی نال پیار دیاں مِٹھیاں سچیائیاں دا پرچھانواں بن دا اے۔ ایس چرچ دے سارے رکناں نوں سارے پاپاں توں، غلط طراں دیاں پیشن گوئیاں ، منصفیاں، مذمتاں، صلاحواں، غلط اثراں نوں لین تے غلط اثر دین توں آزاد رہن لئی ہر روز خیال رکھنا چاہیدا اے تے دعا کرنی چاہیدی اے
چرچ مینوئیل، آرٹیکل VIII، سیکشن 1۔
فرض لئی چْستی
ایس چرچ دے ہر رکن دا ایہہ فرض اے پئی اوہ ہر روز جارحانہ ذہنی صلاحواں دے خلاف اپنے آپ نوں تیار رکھے، تے رب، اپنے قائد تے انساناں لئی اپنے فرضاں نوں نہ کدی بھْلے تے نہ کدی نظر انداز کرے۔ اوہدے کماں دے راہیں اوہدا انصاف ہووے گا، اوہ بے قصور یا قصور وار ہووے گا۔
چرچ مینوئیل، آرٹیکل VIII، سیکشن 6۔